فرض کنید k نمونه تصادفی از k جامعه به ترتیب با تابع توزیع هایی که از مدل نرخ شکست متناسب یا نرخ شکست وارون متناسب پیروی می کنند انتخاب شده باشد و بر اساس یک قاعده گزینش معین هدف برآورد تابعی از پارامتر بهترین (بدترین) جامعه گزینش شده باشد. در این مقاله تحت تابع زیان نامتقارن آنتروپی، برآوردگر مخاطره- نااریب با کمترین مخاطره به طور یکنواخت پارامترهای جامعه گزینش شده را به دست آورده و شرایط کافی برای آن که برآوردگری برای این پارامترها مینیماکس باشد تعیین می شود. سپس برآوردگرهای پذیرفتنی و ناپذیرفتنی خطی آنها را به دست آورده و رده کلیه برآوردگرهای غالب بر برآوردگر مفروض مشخص می گردد. آنگاه نشان داده می شود که در هر حالت برآوردگر مخاطره- نااریب با کمترین مخاطره به طور یکنواخت ناپذیرفتنی است و برآوردگرهای به دست آمده از طریق رسم نمودار مخاطره آنها با یکدیگر مقایسه می شوند.

متغیرهای تصادفی مستقل ‎$Y_1, cdots, Y_n$‎ به مدل نرخ شکست متناسب وارون با پارامترهای تناسب ‎$lambda_1, cdots,lambda_n$ تعلق دارند، اگر برای $k=1,cdots,n$‎، متغیر تصادفی ‎$Y_k$‎ تابع توزیعی به صورت ‎$G^{lambda_k}(x)$‎ داشته باشد، که در آن ‎$G$‎ یک تابع توزیع پیوسته مطلق است. این مقاله به مقایسه تصادفی آماره های ترتیبی اول، دامنه نمونه ای و نسبت آماره های ترتیبی اول و آخر در دو مجموعه شامل متغیرهای تصادفی مستقل متعلق به مدل نرخ شکست متناسب وارون، با استفاده از ترتیب های تصادفی نرخ شکست، نسبت درستنمایی و ترتیب پراکندگی می پردازد. فرض می شود یکی از این مجموعه متغیرها دارای پارامترهای تناسب ‎$lambda_1,cdots,lambda_n$‎ و متغیرهای تصادفی مجموعه دیگر، دارای پارامتر مشترک ‎$bar{lambda}=sum_{i=1}^n lambda_i/n$‎ هستند. همچنین مساله مقایسه میزان وابستگی نسبی بین آماره ترتیبی اول و آماره ترتیبی آخر در این دو نمونه مورد مطالعه قرار می گیرد.

در این مقاله سیستم های سری و موازی با مولفه های دو به دو مستقل و هم توزیع در نظر گرفته شده است. قابلیت اعتماد سیستم ها با روش کاهش افزایش یافته است. در روش کاهش، قابلیت اعتماد سیستم با کاهش نرخ شکست زیرمجموعه ای از مولفه های اصلی سیستم با ضرب عامل 0<ρ, <1 در تابع نرخ شکست مولفه بهبود می یابد. شکل کلی برای تعدادی از عامل های هم ارزی قابلیت اعتماد بدست آمده است. این عامل ها برای مقایسه کارایی سیستم ها مفید هستند. روش کاهش، به عنوان حالت خاص مدل نرخ شکست متناسب مورد بحث و بررسی قرار گرفته و شرط های کافی برای مقایسه سالخوردگی نسبی سیستم های سری و موازی بهبود یافته تحت مدل نرخ های شکست متناسب و روش کاهش، مورد کنکاش قرار گرفته است.

در این مقاله استنباط درستنمایی و استنباط بیزی قابلیت اطمینان تنش - نیرو در توزیع های رایلی تعمیم یافته، گامبل نمایی، بور نوع III، نمایی تعمیم یافته، وایبول تعمیم یافته، پارتو تعمیم یافته، لوژستیک تعمیم یافته، تابع توانی و رایلی معکوس به عنوان توزیع های خانواده نرخ خطر معکوس متناسب بر اساس داده های رکوردی پایین مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین مدل تنش - نیرو بر اساس مقادیر رکوردی بالا در توزیع های گامپرتز، بور نوع XII، لوماکس و وایبول به عنوان اعضایی از خانواده نرخ خطر متناسب بررسی می شود. براورد پارامترها محاسبه و ویژگی های آنها مورد بررسی قرار گرفته اند. بازه های اطمینان دقیق و بیزی برای قابلیت اطمینان تنش - نیرو در همه توزیع ها به دست آمده است. سپس بازه های بوت استرپ - تی و درصدی برای پارامتر مدل تنش - نیرو بر مبنای داده های رکوردی مطالعه شده است. در پایان مطالعه های شبیه سازی برای بررسی و مقایسه بازه های اطمینان به دست آمده، انجام شده است.

زمینه و هدف: امروزه ایمپلنت دندانی جایگاه خود را در حیطه دندان پزشکی به دست آورده است. با توجه به پیش بینی های مربوط به موفقیت ایمپلنت های دندانی، توجه جامعه علمی از توصیف موفقیت ایمپلنت به سمت تجزیه و تحلیل دقیق عوامل مرتبط با شکست ایمپلنت در حال حرکت است. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر شکست ایمپلنت با استفاده از شیوه های آماری معتبر بود.روش بررسی: برای نیل به اهداف پژوهش، از یک مطالعه کوهورت استفاده شد که در آن تعداد 1011 نفر برای درمان ایمپلنت دندانی به کلینیک دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه کرده بودند و در مجموع 2368 ایمپلنت برای این بیماران قرار داده شد. در این مطالعه متغیر های پیشگو شامل متغیر های دموگرافیکی، وضعیت سلامت و متغیر های مربوط به ایمپلنت می باشند و متغیر پاسخ شکست ایمپلنت است. بقای کلی ایمپلنت ها با استفاده از تابع بقاء کاپلان مایر برآورد شد و عوامل خطر ابتدا با استفاده از آزمون های آماری Chi-square و Fisher''s exact شناسایی سپس برای آنالیز بیشتر وارد مدل رگرسیون خطرات متناسب کاکس شد.یافته ها: بقای 39 ماهه ایمپلنت های دندانی با استفاده از تابع کاپلان مایر 0.99±0.002 بود. با استفاده از مدل خطرات متناسب کاکس دو متغیر مکان دندان (P=0.049) و نوع دندان ایمپلنت شده (P=0.011) ارتباط معنی داری با زمان شکست ایمپلنت داشتند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه دو متغیر مکان ایمپلنت و نوع دندان ایمپلنت شده بر روی شکست ایمپلنت اثر گذار بود به نحوی که بقای ایمپلنت در فک پایین بیشتر از فک بالا و خطر شکست در دندان های پیش نسبت به سایر دندان ها (آسیاب، آسیاب کوچک، نیش و شیری) بیشتر بود.

فرض کنید Mi و Mi’ به ترتیب بیشینه و کمینه ίامین نمونه از κ نمونه مستقل از هم با حجم نمونه های متفاوت باشند. همچنین، فرض کنید تابع بقای نمونه ίام به صورت Fi=Fai باشد که ai یک مقدار ثابت معلوم و مثبت است. در این مقاله به بررسی روش های استنباطی ناپارامتری دقیق بر اساس Mi و M1i برای تابع توزیع پیوسته F می پردازیم. فواصل اطمینان بیرونی و درونی برای فواصل چندکی جامعه و حدود اطمینان بالا و پایین برای تفاضل چندک های جامعه از اهداف این تحقیق می باشند. برای این منظور، سه حالت را در نظر گرفته و در هر حالت ضریب اطمینان مربوطه را محاسبه می کنیم. در پایان با یک مثال عددی، روش پیشنهاد شده را توضیح می دهیم.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: سرطان معده یک بیماری چند عاملی است که ممکن است، عوامل زیادی از جمله عوامل محیطی و ژنتیکی بر بروز آن تأثیر بگذارد. از این رو بررسی و شناخت عوامل پیش آگهی کننده در بقا این بیماری حائز اهمیت می باشد. این مطالعه با هدف، بررسی عوامل مؤثر بر بقا سرطان معده به روش مدل مخاطرات متناسب کاکس و مدل های شکست شتابدار و در نهایت برازش بهترین مدل از بین این مدل ها، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه از نوع کوهورت تاریخی، بر روی 193 نفر از بیماران سرطان معده استان مازندران طی سال های 1391 تا 1400 می باشد. داده هایی از قبیل اطلاعات دموگرافیک، بالینی و درمانی بیماران جمع آوری شد. برای بررسی پیش فرض تناسب خطرات از آزمون شوئنفلد (Schoenfeld) و برای ارزیابی کفایت مدل از باقیمانده های کاکس اسنل (Cox-Snell) استفاده شد. داده ها در نرم افزار STATA ورژن 14، تجزیه و تحلیل شدند. متغیرهای با سطح معنی داری کم تر از 0/250در آنالیز تک متغیره، وارد آنالیز چند متغیره شدند. یافته ها: از 193 بیمار سرطان معده، 26 نفر (13/5درصد) موارد سنسور شده بودند. میانه زمان بقا برای مردان و زنان به ترتیب برابر (10/51-5/62) 8/06 و (17/74-1/13) 9/43ماه  بود. براساس معیار اطلاع آکائیک و باقیمانده های کاکس اسنل، مدل لگ لجستیک به عنوان مدل بهینه انتخاب شد. نتایج مدل لگ لجستیک نشان داد که متغیرهای شاخص توده بدنی (0/003P=) و از نظر نوع درمان نیز درمان ترکیبی شیمی درمانی و جراحی، نسبت به جراحی (0/028P=) و سه نوع درمان ترکیبی رادیوتراپی، شیمی درمانی و جراحی نسبت به جراحی (0/020P=) و بیماری کلیوی (0/014P=) از جمله عوامل موثر بر بقا بیماران سرطان معده بودند. استنتاج: طبق معیار اطلاع اکائیک (AIC) مدل لگ لجستیک به عنوان مدل بهینه انتخاب شد و با توجه به نتایج مدل لگ لجستیک، متغیرهای شاخص توده بدنی، نوع درمان و بیماری کلیوی متغیرهای تاثیر گذار در بقا سرطان معده شناخته شدند.

رهبری، رویکردی است در حوزه سازمان و مدیریت که به دلیل تنوع در برداشت­ها عمدتاً به گونه رهبر- محور ارائه شده و نقش پیروان و زمینه در معادله رهبری نادیده انگاشته شده است. هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل رهبری متناسب با سازمان­­­های دولتی ایران است. این پژوهش به روش آمیخته انجام شده است. برای استخراج ابعاد و طراحی مدل از روش فراترکیب و مصاحبه با متخصصین­موضوعی و برای آزمون مدل از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. در بخش کیفی، مفاهیم مشترک و مرتبط با رهبری در سه حوزه رهبر، پیرو و زمینه از ادبیات نظری، تحقیقات پیشین و مطالعات بومی و اسلامی در سه مرحله تلخیص، مقوله­­­بندی و موجب شناسایی 320 مضمون پایه و 20 مضمون ثانویه گردید. درنهایت 20 مضمون شناسایی شده در سه دسته اصلی رهبر، پیرو و زمینه طبقه­­بندی گردید. پیش از فراترکیب، برای استخراج مضامین از مطالعات بومی و اسلامی از مزیت روش کیفی تحلیل محتوا استفاده شد. در بخش کمی فرضیه­­­های پژوهش بر روی نمونه­­­ای شامل 300 نفر از خبرگان سازمان­­­­های دولتی کشور شامل سازمان­­­های دفاعی، فرهنگی اجتماعی و توزیعی بررسی شد. یافته های بخش کمی نشان داد، بُعد رهبر و بُعد پیرو به ترتیب با ضریب بتای 096/0 و 094/0 و بُعد زمینه با ضریب بتای 082/0 بر رهبری تأثیرگذار است. مفهوم­­سازی سازه رهبری با مفاهیم رهبر، پیرو و زمینه بر اساس آموزه­های دین اسلام نوآوری پژوهش محسوب می­­شود. نتایج پژوهش نشان می­­دهد با ملاحظه هم زمان هر سه سازه رهبر، پیرو و زمینه می­­­­­­توان به حل پیچیدگی­ها و پویایی­های محیطی پرداخت.

موضوع و هدف اصلی این مقاله، بررسی ساختارهای هماهنگی و یکپارچگی بین سازمانی و ارزیابی کلی ساختارهای متناسب برای تحقق یکپارچگی در مدیریت شهرهای کشور است. این ارزیابی با طرح ویژگی های چندین ساختار و تشریح تناسب هر کدام با زمینه مدیریت شهری موجود کشور صورت گرفته است. در این مقاله ادعا می شود ساختار یا مدل سازمان رهبر[i]، مدل متناسبی برای گذار به مدیریت شهری یکپارچه در کشور است. بر پایه این ساختار، شوراها و شهرداری ها باید نقش هدایت کننده و هماهنگ کننده کلیه کنشگران توسعه شهری (اعم از دولتی، خصوصی و عمومی) و کلیه فرایندها (اعم از برنامه ریزی، تامین زیرساخت ها و ارایه خدمات) را در اداره امور و توسعه شهر برعهده گیرند. نتایج این بررسی نشان می دهد نهاد مدیریت شهری در ایران، به دلایل متعدد از جمله چندکارکردی بودن، مکان مبنا بودن، انتخابی بودن و نظایر این ها بیش از سایر نهادهای عمومی و دولتی واجد بیشترین صلاحیت برای به عهده گرفتن نقش سازمان رهبر در هماهنگی منابع و نهادهای مختلف شهر است. بر عهده گرفتن چنین رسالتی برای تحقق هماهنگی بیشتر در اداره شهرها حتی بدون واگذاری وظایف بیشتر به آنها، که همیشه با مقاومت سازمان های خدماتی بخشی دولتی مواجه بوده است، ممکن و عملی است.